Արձանագրությունը. «Թիւն ։ՈՀԹ։ էր (1230 թ.), ես/ Սարգիս եւ այլ եղբարքս/ կանգնեցաք զխաչերս/ հաւր մեր Գրիգորանա/ եւ եղբաւր մեր Շահա/բերա, որ կիսաւրեա/ ժամանակաւ խողխ/ողեցաւ ի ձեռն այ/լազգեաց։ Որք երկ/րպագէք՝ յաղաւ[թս/ յիշեցէք» (Դիվան հայ վիմագրության, պր. 5, Արցախ, կազմեց Ս. Բարխուդարայան, ՀՀ ԳԱ հրատ., Երևան, 1982, էջ 23)։
