Ճարտարապետա-հորինվածքային նկարագրություն
Մզկիթը հատակագծում ուղղանկյուն կառույց է: Կառուցված է տեղական սպիտակավուն կրաքարով և թրծած աղյուսով: Արցախի տարածքում գտնվող մզկիթներից տարբերվում է պատերի շարվածքով: Դրանք շարված են կոպտատաշ ու անհամաչափ կտրված փոքր ու միջին չափերի քարերով: Սրբատաշ քարից են միայն անկյունաքարերը, նախասրահի կամարակապ լայն բացվածքը, գլխավոր մուտքը և լուսամուտների եզրաքարերը: Աչքի են ընկնում լուսամուտները՝ սրանք անգամ միևնույն ճակատում տարբեր չափերի են և ունեն տարբեր ոճի և ձևի շրջակալեր (նկ. 3):
Մզկիթն իր առջևում ունի լայն, կամարակապ բացվածքով նախասրահ, որի երկու կողմերում գտնվում են առանձին սենյակներն իրենց մուտքերով: Ներսից մզկիթի պատերը սվաղված են: Աղոթատան ծածկը հենվում է արտաքին պատերին և մզկիթի կենտրոնում գտնվող երկու քարե սյուներին: Սյուները սրբատաշ քարից են, ութանկյուն են: Ձևավորված սլաքաձև կամարներն ու թաղերն իրականացված են աղյուսով և կենտրոնում պսակվում են աղյուսաշեն գմբեթներով (նկ. 4): Անցումը գմբեթարդներին իրականացված է առագաստներով: Գմբեթները երկուսն են: Մզկիթի միհրաբն ունի սլաքաձև վերջավորություն: Աղոթասրահը պարզ է, չունի երկրորդ հարկ: Ներսից այն հարդարված է տարբեր չափի և ձևի որմնախորշերով:
Ընդհանուր առմամբ, Աբդալի մզկիթը շատ նման է Արցախի տարածքում 19-րդ դարի վերջերին և 20-րդ դարի սկզբներին կառուցված դասական մզկիթներին, որոնց ոճը մշակվել էր Քերբալա Սեֆիխան Ղարաբաղիի կողմից (Фатуллаев 1986, 259): Աբդալ գյուղի մզկիթը, ինչպես նաև հարևան Գյուլաբլու գյուղի մզկիթը և բաղնիքը, որոնք նմանություն ունեն Ֆիզուլու մզկիթի հետ, կառուցվել են հենց Սեֆիխան Ղարաբաղիի կողմից (Qarabağlı 1995, 49-53):
