Ակնաղբյուր գյուղի սբ․ Աստվածածին եկեղեցին

Պատմական ակնարկ

Եկեղեցու մասին պատմական տեղեկությունները բացակայում են: Մակար Բարխուդարյանցը, նկարագրելով Ղարաբուլաղը, նշում է. «եկեղեցին Սուրբ Աստուածածին, քարուկիր, բայց վտանգուած…» (Բարխուտարեանց 1895, 95): Շահեն Մկրտչյանն իր մեծածավալ աշխատանքում եկեղեցին միայն հիշատակում է (Մկրտչյան 1985, 207):

Ճարտարապետա-հորինվածքային նկարագրություն

Եկեղեցին ուղղանկյուն հատակագծով, եռանավ կառույց է։ Փայտյա առաստաղը, որից մի փոքր մասն է պահպանվել, հենվել է պատակից քարե սյուների և կենտրոնական գերան-սյուների վրա՝ նման Արարատյան դաշտի 19-րդ դարերի եկեղեցիներին։ Նկատի ունենալով այս հանգամանքը և հարավային շքամուտքի ճարտարապետական լուծումը, կարելի է ենթադրել, որ այն կառուցվել է 18-րդ դարի վերջերին կամ 19-րդ դարի սկզբներին։ Կառուցված է տեղական սպիտակ կրաքարով (նկ. 1): Պատերը շարված են սրբատաշ ու կոպտատաշ մեծ ու փոքր քարերով: Սրբատաշ քարից են մուտքերը և դրանց բարավորները, եկեղեցու անկյունային հատվածները, ինչպես նաև փոքր չափի պատուհանները: Եկեղեցին ունեցել է երկու մուտք՝ արևմտյան և հարավային: Սրանցից արևմտյանը հետագայում փակվել է՝ վերածվելով պատուհանի: Արևելյան կողմում եկեղեցին ունի երեք պատուհան (նկ. 2):